*هیچ آگاهی قابل اعتماد از دینی که زرتشت آورده وجود ندارد؛ زیرا کتابی وجود ندارد که بدانیم زرتشت آورده است. همچنین بیشتر گفته ها در مورد درخشش ایران باستان منبع قابل اعتماد ندارند.
در برابر این سخن ما، همواره می گویند: "عرب های فلان فلان شده کتاب های ما را از بین برده اند."
به فرض عرب ها کتاب ها را از بین برده باشند اما از این کار عرب ها تنها به دست می آید کتاب هایی وجود داشته و از بین رفته ولی از محتاوای آنها خبر نداریم؛ خواه آن کتابها را عربها نابود کرده باشند یا خود بخود از بین رفته باشند یا... بالاخره چیزی نمانده. براساس همین منطق شما، هرکسی می تواند نسبتهایی ناروا به زرتشت و دین او بدهد و اگر شما رد کردید بگوید: در کتاب های گذشته بوده اما عربها آنها را سوزانده اند.
ممکن است گفته شود: اطلاعات به صورت شفاهی و به گونه ای قابل اعتماد به نسل های بعد رسید.
اما خرافه ها و ناراستی های فراوان در این دین مثل آنچه در وندیداد می بینیم، به روشنی نشان می دهد که نقل های شفاهی به صورت صحیح و سالم به نسل های بعدی انتقال نیافتند.
لینک های مرتبط:
افسانه کتابسوزی در ایران
قرض دادن زن خود به دیگران
نابود کردن حیوانات در دین زرتشتی
ازدواج با محارم
